María Calvar Giráldez (Agosto 2017)

(Para a 18ª Edición dos Relatos de Verán das

Páxinas Literarias de La Voz de Galicia 2017)

(Relato publicado en: La Voz de Galicia, con data 1 de agosto do 2017)

https://www.lavozdegalicia.es/noticia/cultura/2017/08/01/span-langglunha-noite-sen-minspan/0003_201708G1P359913.htm

Unha noite sen min

O primeiro que vin foi o ceo, azul e sen nubes. Era un día fermoso e cálido. Non sabía onde me atopaba, estaba tombada no chan, non lembraba nada. Nin como chegara ata alí, nin o que fixera a noite anterior: nada.

Tentei levantarme, mais unha dor moi forte de cabeza fíxome quedarme sentada. Estaba mareada e atopábame mal.

Obrigueime a lembrar algo, esforceime ata que o conseguín. O día anterior quedara cunhas amigas nun bar, lembraba ben quen eran, o que tomara, do que faláramos; pero ata un certo momento, despois non me acordaba de nada máis. Levei a man ao peto, non atopaba o meu móbil, tampouco a miña carteira: roubáranme. Nese intre acordeime que coñecera a unha moza, parecía moi simpática e comezáramos a falar. Convidárame a unha copa, bebéraa e despois xa non fun quen de decidir o que facía.

O ruído dunhas sirenas fixéronme volver á realidade. Vin achegarse uns coches de policía e dun deles saíron os meus pais, preocupados e cos ollos vermellos de estar a chorar. Pechei os meus ollos, aínda me doía a cabeza e, entón cando xa estaban ao meu carón, comecei a chorar.